- Ναβουχοδονόσορ
- Όνομα βασιλιάδων της Βαβυλωνίας. Οι σημαντικότεροι είναι:
1. Ν. ο A’ (1120 – 1105 π.Χ.). Φαίνεται πως είχε πάρει τη βασιλεία από τις ελαμιτικές δυναστείες.
2. Ν. ο B’ (7ος αι. π.Χ.) Βαβυλώνιος βασιλιάς (604-562), γιος του Ναβοπολάσαρ (625 - 605 π.Χ.), ιδρυτής της νεοβαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Ο N., που ονομάστηκε και Μέγας, συνέχισε την πολιτική του πατέρα του, διατηρώντας φιλικές σχέσεις με τους Μήδους στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη Συρία και στην Παλαιστίνη. Πολιόρκησε δυο φορές την Ιερουσαλήμ, το 597 και το 586 και τη δεύτερη φορά την κατέστρεψε, καίγοντας τον ναό του Σολομώντα και εξορίζοντας στη Βαβυλωνία μεγάλο μέρος του πληθυσμού, μεταξύ του οποίου και τον προφήτη Δανιήλ. Το 573 κατέκτησε την Τύρο - που είχε πολιορκηθεί πολλές φορές παλαιότερα χωρίς επιτυχία από Ασσύριους βασιλιάδες - ύστερα από πόλεμο που κράτησε δεκατρία χρόνια. Η κυριαρχία του απλώθηκε έτσι από τον Περσικό Κόλπο έως τη Μεσόγειο, από την περιοχή της Μεσοποταμίας έως την Παλαιστίνη. Τα σαράντα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν ίσως τη λαμπρότερη περίοδο σε όλη την ιστορία της βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας.
3. Ν. ο Γ’ (6ος αι. π.Χ.). Όνομα, το οποίο χρησιμοποίησε ο Βαβυλώνιος τυχοδιώκτης Νιντινταμπέλ και κατάφερε να ξεσηκώσει τους Βαβυλώνιους σε επανάσταση εναντίον του περσικού ζυγού. Ισχυριζόταν πως ήταν ο χαμένος γιος του τελευταίου βασιλιά της Βαβυλώνας, Ναβονίδη. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο τον συνέλαβαν κοντά στα Ζάζανα, έπειτα από εικοσάμηνη πολιορκία, και τον εκτέλεσαν.
4. Ν. ο Δ’ (6ος αι. π.Χ.). Αρμένιος τυχοδιώκτης που ισχυρίστηκε επίσης πως ήταν ο χαμένος γιος του Ναβονίδη. Το 513 π.Χ. στέφθηκε βασιλιάς, αλλά κάποιος στρατηγός του Δαρείου τον αιχμαλώτισε και τον σταύρωσε.
Το μεγάλο πέτρινο λιοντάρι, που βρίσκεται ανάμεσα στα ερείπια της Βαβυλώνας, είναι χετιτικό έργο, το οποίο έφερε ως πολεμικό τρόπαιο στη Βαβυλώνα ο Ναβουχοδονόσορ Β’, ο βασιλιάς που μετέτρεψε την πρωτεύουσά του σε αξιοσημείωτο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό κέντρο.
Dictionary of Greek. 2013.